Eksik ise bir yanı insanın, her şeye tam yeter mi ?
Yoksullukla vakti geçer mi, üzütüyle bayram eder mi ?
Uçurumdan atsa kendini, düşerken düşünür ; acaba ölmesem mi ?
Bir Eylül ayında, günün bir vaktinde, sükut ile 'keşke' diyecek mi ?

Keşke ; keşkeler de bir parçası hayat yolculuğunun,
Eksik kararlarımın, yarım niyetlerimin, yanlış hecelerimin,  
Toplamına eşitim, 
Bir eder beni. tam eder.

Olduğum gibi görebilirler mi beni, dert bela kemendini atmak için boynuma,
Farklı değilim aslında, güneşe kızmış, gece olmuşum, suya küsmüş toprak, 
Her şey bende, raz-ı geçer de dilimden ifşası eksilmez ruhumun,
Kimim ben, neyim, yürüyen de ben, biraz sonra duracak olan da.

Gönül yorgunluğunu bilen söylesin, çırpınıp durdukça bulanan nehir suyu misali,
Kalpte korkularım var , bitmeyen duygularım, yetmeyen uykularım,
Bir ömür öncesinde yaşarken, yaşıyorum zamanın içinde, an'ın bir saat ertesinde,
Güneşe kızmış, gece olmuşum, herkes ışığında iken avlunun ben gölgesinde durmuşum.